Έκθεση Εσωτερικής Αξιολόγησης στο Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας Ρεθύμνου. Μέρος 2ο.

2. Παρουσίαση του Τμήματος

Στο κεφάλαιο αυτό παρουσιάζεται το Τμήμα, με το ιστορικό της ίδρυσής του, την τοποθεσία και τις εγκαταστάσεις του, την εσωτερική οργάνωση και διοίκηση, τις κατευθύνσεις σπουδών και τις ερευνητικές δραστηριότητες. Επίσης οι εκτιμήσεις του Τμήματος για τους σκοπούς και τους στόχους του, όπου γίνεται λόγος τόσο για διοικητικά-οργανωτικά προβλήματα (έλλειψη υποστηρικτικού-διοικητικού προσωπικού, υποδομών και εργαστηρίων), όσο και για την εισαγωγή υπεράριθμων φοιτητών στο Τμήμα και τα επακόλουθα αυτής, αλλά και για την ανοργανωσιά που επικρατεί με τους διδάσκοντες Π.Δ. 407/80 ή με τη διαχείριση κονδυλίων.

3. Προγράμματα Σπουδών

Στο κεφάλαιο αυτό παρουσιάζονται τα προγράμματα Σπουδών του Τμήματος, προπτυχιακά και μεταπτυχιακά, με επιμέρους πληροφορίες για τις πιστωτικές μονάδες καθώς και τη δομή των μαθημάτων. Εύστοχο βρίσκω τον διαχωρισμό σε Παραδόσεις, Σεμινάρια και Προσεμινάρια, που ακολουθεί ένα δυτικοευρωπαϊκό μοντέλο.
Καταγράφεται επίσης η οργάνωση και η δομή των μεταπτυχιακών προγραμμάτων ανά κατεύθυνση, όπου περιλαμβάνονται και όλα τα στοιχεία που τα συνθέτουν, από μαθήματα έως συμμετοχή σε ερευνητικά προγράμματα και οργάνωση διαλέξεων.

4. Διδακτικό έργο

Εδώ αναφέρονται τα σχετικά με το διδακτικό έργο των μελών ΔΕΠ του Τμήματος, την οργάνωση των μαθημάτων, την αξιολόγηση των φοιτητών κ.α. Θετικό στοιχείο η ανανέωση των μαθημάτων ανά εξάμηνο. Αρνητικό τα διάφορα προβλήματα λόγω έλλειψης υποδομών αλλά και οργάνωσης, καθώς και συνεργασίας με άλλα Τμήματα, την Κεντρική Βιβλιοθήκη ή την κεντρική Διοίκηση του Πανεπιστημίου.

Όσον αφορά την αξιολόγηση των Καθηγητών από τους φοιτητές, η έκθεση αναφέρει ότι

Η εφαρμογή του μέτρου του τυποποιημένου ερωτηματολογίου είχε εξαιρετικά περιορισμένη απήχηση κατά το ακαδημαϊκό έτος 2008-2009

και ότι

Αρκετοί διδάσκοντες αντιδρούν στη χρήση των ερωτηματολογίων για διάφορους λόγους και γι’ αυτό δεν τα χρησιμοποίησαν. Ορισμένοι από τους λόγους που προβάλλουν είναι οι εξής: α) διότι τα ερωτηματολόγια, ιδιαίτερα αυτά που έχει συντάξει η ΑΔΙΠ, στοχοποιούν, ως κρινόμενο, ατομικά τον διδάσκοντα και δεν αποσκοπούν στην αξιολόγηση του μαθήματος ως ενιαίας συλλογικής-διαδραστικής διαδικασίας μεταξύ διδασκόντων και διδασκομένων, β) οι περισσότεροι φοιτητές δεν έχουν το υπόβαθρο, το ενδιαφέρον, τη συνέπεια και την ωριμότητα να αντιληφθούν την αξία ενός μαθήματος πέρα από τα δίπολα «εύκολο-απαιτητικό», «ευχάριστο-κουραστικό», γ) οι φοιτητικές παρατάξεις μπορεί να δώσουν «γραμμή» στους φοιτητές για την ομαδική επικρότηση ή απόρριψη της αξίας ενός μαθήματος από τους φοιτητές, ανάλογα με τη στάση που τηρούν απέναντι στο συγκεκριμένο διδάσκοντα, δ) τα ερωτηματολόγια που έχουν συνταχθεί με βάση τα πρότυπα της ΑΔΙΠ δεν προσφέρουν κάτι ιδιαίτερο που οι διδάσκοντες δεν γνωρίζουν ήδη σε σχέση με την αντίληψη των φοιτητών για το μάθημά τους, ε) είναι τουλάχιστον υποκριτικό να δίνουν ερωτηματολόγια για να κριθεί το μάθημά τους και η διδασκαλία τους, τη στιγμή που το κράτος και το πανεπιστήμιο δεν μπορούν να διασφαλίσουν ούτε καν τις στοιχειώδεις απαραίτητες συνθήκες για να γίνει το μάθημα (π.χ. άρτιες αίθουσες), στ) θεωρούν πως το αποτέλεσμα του μαθήματος ως προς τη δική τους απόδοση φαίνεται επαρκώς στις εξετάσεις.

[Οι τονισμοί δικοί μου]

Δεν ξέρω πραγματικά αν πρέπει κανείς να γελάσει ή να κλάψει με αυτά. Μετά από την πρώτη αντίδραση, έχει απομείνει μια έντονη ανησυχία. Και για τους ίδιους τους καθηγητές, αλλά περισσότερο για τους φοιτητές. Για τους καθηγητές γιατί ξεχνούν ότι δεν είναι μόνο δημόσιοι υπάλληλοι που απλά διεκπεραιώνουν την εργασία τους και ανακαλύπτουν φαντάσματα που τους διώκουν και αμφισβητούν το status quo ή την «αυθεντία» τους. Για τους φοιτητές, ακριβώς γιατί έχουν τέτοιους ανθρώπους για καθηγητές: που μένουν περιχαρακωμένοι στη μετριότητα.

Συνεχίζεται.