Μόλις γύρισε από το συνέδριο. Είδε την απόφαση. "Επιτέλους", σκέφτηκε, "καιρός είναι μπει καινούριο αίμα στο Τμήμα". Καιρό το συζητούσαν, αλλά πάντα αναβάλλονταν. Μόνο αυτός, Επίκουρος, κι ένας συνάδελφος Αναπληρωτής. Η πλειοψηφία Καθηγητές, κοντά στη σύνταξη.
Την άφησε παραδίπλα. Μόνο όταν του έκανε κουβέντα ο Πρόεδρος την ξαναδιάβασε.
"Θέση Λέκτορα στο γνωστικό αντικείμενο Κλασική Αρχαιολογία με έμφαση στην αρχαϊκή εποχή"…Παραξενεύτηκε, πώς δεν το είδε; Μάλλον από βιασύνη να τακτοποιήσει το γραφείο του. Με το τέλος του εξαμήνου θα έφευγε στο εξωτερικό με άδεια.
"…με έμφαση στην αρχαϊκή εποχή"…Τότε το συνδύασε με το όνομα που του ανέφερε ο Πρόεδρος. Τον γνώριζε, όχι όμως ότι είχαν και ιδιαίτερες σχέσεις. Γιος Καθηγητή του Τμήματος - γνωστού στον τομέα του, διευθυντής σε πανεπιστημιακή ανασκαφή, πρώην πρόεδρος τμήματος, μέλος σε διάφορες επιτροπές κοκ. -, είχε προσληφθεί σε θέση ΙΔΑΧ στο Τμήμα. Πατέρας και γιος ανασκάπτανε μαζί, δημοσιεύανε μαζί. Ακόμη και το διδακτορικό του διαπραγματευόταν ευρήματα αυτής της ανασκαφής – κεραμική αρχαϊκής εποχής.
Δαγκώθηκε. Και θυμήθηκε την δική του εκλογή. Με πόσο κόπο, με πόση δυσπιστία τον επέλεξαν, παρόλο που κάλυπτε με το παραπάνω τα τυπικά προσόντα. Δεν ήταν κι εύκολο γι’ αυτούς να δεχτούν κάποιον από το εξωτερικό, έναν "ξένο".
Μέχρι να τελειώσει το εξάμηνο απέφυγε να μιλήσει με τους συναδέλφους για το θέμα. Του είχε καρφωθεί όμως στο μυαλό το "…με έμφαση στην αρχαϊκή εποχή" και η πιθανή αντίδραση των υποψηφίων που θα διάβαζαν στα πρακτικά της εκλογής ότι δεν είχαν δώσει την απαραίτητη "έμφαση" σε αυτήν την εποχή είτε στη διατριβή τους ή στις δημοσιεύσεις τους είτε στις ανασκαφές που είχαν συμμετάσχει.
Όταν γύρισε, όλα είχαν γίνει όπως έπρεπε. Καιρό είχε να δει τον Καθηγητή τόσο χαρούμενο, να δέχεται από όλους συγχαρητήρια. Τώρα θα μπορούσε να συνταξιοδοτηθεί ικανοποιημένος…
-------------------
Αποποίηση: Tα παραπάνω γεγονότα είναι φανταστικά. Οποιαδήποτε ομοιότητα με πρόσωπα ή καταστάσεις είναι συμπτωματική.
12 σχόλια:
Έτσι τραγικά και μοιραία είναι αυτά τα πράγματα. Θέλουν μιά κάποια έμφαση.
Κι είναι κρίμα που ο νεποτισμός στην παιδεία αυτού του επιπέδου είναι νομίζω επίτευγμα των καιρών μας.
Αγαπητή Ιφιμέδεια,
Δυστυχώς έτσι έχουν τα πράγματα σε μεγάλο βαθμό όχι μόνο στο πανεπιστήμιο αλλά και στην Αρχαιολογική Υπηρεσία (για να περιοριστώ στον τομέα μου).
Ο νεποτισμός στην Ελλάδα (και όχι μόνο) έχει μεγάλη παράδοση, μόνο που τώρα ο εντοπισμός τέτοιων φαινομένων είναι πιο εύκολος, λόγω και των μέσων πληροφόρησης αλλά και του κυνισμού των εμπλεκομένων.
Επίσης, δεν αρνούμαι ότι πολλοί από τους ωφελημένους της υπόθεσης (γιοι, κόρες, ανίψια κ.α.) μπορεί να έχουν τα προσόντα και όντως να είναι άξιοι. Αυτό που με ενοχλεί είναι ότι δεν έχουν όλοι την ευκαιρία να κριθούν ισότιμα.
Έτσι, χωρίς να το παιδέψω ιδιαίτερα, μπορώ να θυμηθώ τουλάχιστον δέκα περιπτώσεις - και μαλιστα στο Α.Π.Θ. Δεν θέλω να φανταστω τί γίνεται στα περιφερειακά πανεπιστήμια.
Την καλησπέρα μου.
Καλησπέρα Lucretius,
«Χοντρό παιχνίδι» γίνεται και στην Αθήνα. Γενικά στα μεγάλα Αρχαιολογικά Τμήματα (Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Ιωάννινα, για Κρήτη δεν ξέρω) οι «βαρώνοι» είναι πολλοί.
Για το τμήμα Καλαμάτας, έχω την αίσθηση ότι δημιουργήθηκε γι’ αυτόν ακριβώς τον σκοπό: Τακτοποίηση «ημετέρων».
Όσο για το Α.Π.Θ. (που με «πονάει» περισσότερο), αρκεί κάποιος να δει ποιος είναι υπεύθυνος στο υπόγειο του νέου κτηρίου της Φιλοσοφικής για να εντοπίσει το νέο μέλος ΔΕΠ. Έχει πάντως τον συμβολισμό του: Από τα «χαμηλά» στον «τρίτο όροφο». Από την «ταπείνωση» στη «δικαίωση».
Δυστυχως ετσι εχουν τα πραγματα...
Δεν ξερω, θα αλλαξει ποτε η ολη νοοτροπια του φαινομενου αυτου?
Καλη Ανασταση παραυτα...
Παραλλαγή της αποποίησης:
"Tα παραπάνω γεγονότα είναι φανταστικά. Οποιαδήποτε ομοιότητα με πρόσωπα ή καταστάσεις είναι αναπόφευκτη"
@Talas
Μεγάλη συζήτηση. Δεν είμαι αισιόδοξος.
@Museologist
Σωστός! Πιο εύστοχη από τη δική μου!
Φίλοι μου,
η κατάσταση δεν πρόκειται να αλλάξει ποτέ, σας βεβαιώ, διότι πρόκειται περί σφικτού κυκλώματος και φαύλου κύκλου.
Επιλέγονται συγγενείς/φίλοι/κολλητοί/τσαντοκουβαλητές, οι οποίοι όπως είναι λογικό, ανάλογους θα επιλέξουν όταν έρθει η ώρα. Μπορώ να σας πω ότι συμπαθέστεροι όλων μου είναι οι τσαντοκουβαλητές διότι σκέφτομαι ότι αυτοί τουλάχιστον έχουν κάποιου είδους "ένσημα" (αναξιοπρέπειας βέβαια, αλλά "ένσημα").
Μιλώ από τη θέση του ανθρώπου που, αν και θα μπορούσα, ποτέ δεν υπήρξα υποψήφια για θέση ΔΕΠ, ακριβώς γιατί γνωρίζω πολύ καλά ότι τόσο οι θέσεις 407 όσο και οι θέσεις που προκυρήσσονται καταλαμβάνονται ακολουθώντας έναν πολύ συγκεκριμένο τρόπο. Για να το πω πιό γλαφυρά, πρέπει να χορέψεις σε έναν πολύ συγκεκριμένο ρυθμό.
Πρόσφατα σε σχετική συζήτηση μου υπεδείχθη με πολύ συγκεκριμένες οδηγίες (I'll spare you the details) αυτή η "ορθή οδός" από πρόσωπο που ακολουθώντας την είδε το φως στην άκρη του τούνελ. Καλή του ώρα του ανθρώπου, είπε τα πράγματα χωρίς φιοριτούρες, στεγνά. Όταν διαμαρτυρήθηκα για το ανήθικο και αναξιοπρεπές της υποθέσεως, ο άνθρωπος εξανέστη και προσβλήθηκε (!!!) και ως πάρθιον βέλος μου είπε το αυτονόητο, ότι, δηλ. με τέτοια μυαλά δεν έχω βεβαίως καμιά ελπίδα...
Συμφωνώ, διότι επιπροσθέτως δεν έχω και μπάρμπα στην Κορώνη.
Καλησπέρα Ιφιμέδεια,
Ούτε εγώ πιστεύω ότι θα αλλάξει. Έχεις απόλυτο δίκιο. Το σύστημα είναι κλειστό, με τους δικούς του κανόνες. Κι αν μπει κάποιος στο σύστημα αυτό, τι τίμημα θα το έχει πληρώσει και θα το πληρώνει: σε αρχές, αξίες, αξιοπρέπεια. Έχω δει συναδέλφους όχι μόνο να «μεταλλάσσονται» στην πορεία αυτή αλλά και να γίνονται μέρος της αλυσίδας όταν πια αποκτήσουν μια θέση.
ΥΓ: Οι «τσαντοκουβαλητές» μου είναι και μένα συμπαθείς. Αυτοί βέβαια που δαγκώνονται και καταπίνουν, ξέροντας ότι δεν έχουν «μπάρμπα» και ελπίζοντας σε μια αναγνώριση με όση αξιοπρέπεια τους επιτρέπεται.
ΥΓ: Είναι παρήγορο να ξέρεις ότι κι άλλοι έχουν ακούσει την κουβέντα «με τέτοια μυαλά…»
Βλέπουμε τα ίδια που βλέπουν και οι άλλοι.
Η διαφορά και η παρηγοριά μας ας είναι ότι μπορούμε να βλέπουμε και τον εαυτό μας στον καθρέφτη.
Και για μένα είναι πολύ παρήγορο που υπάρχουν ακόμη συνάδελφοι που επισημαίνουν τα ίδια -και γι'αυτό μπορώ να πω ότι "χάρηκα" με το κείμενό σου. Δεν με ενδιαφέρει καθόλου να παίζω το ρόλο του "πτωχού πλην τίμιου" "με το σταυρό στο χέρι" "Ρομπέν των Δασών" (και άλλα κλισέ). Ίσα-ίσα χαίρομαι να διαπιστώνω και άλλους ανθρώπους με "τέτοια μυαλά"!!
Με συγχωρείτε που κάνω κατάχρηση του χώρου σας.
ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ
Τα σκίτσα μου κι εγώ σας προσκαλούμε με χαρά στα εγκαίνια της έκθεσης που θα πραγματοποιηθεί στο Σύλλογο Ελλήνων Αρχαιολόγων το Σάββατο 23/5/2009 και θα διαρκέσει έως τις 4 Ιουνίου. Προσκεκλημένοι όλοι οι αναγνώστες της ιστοσελίδας σου ή σας.
απόστολος
Καμία κατάχρηση Απόστολε.
Ευχαριστούμε για την πρόσκληση και με χαρά να παραβρεθούμε. Καλή επιτυχία!
Δημοσίευση σχολίου