9 Ιουν 2009

Ευκαιρίες νέων επιστημόνων στην Αρχαιολογία. Μία σύγκριση.

Κάθε χρόνο διεξάγεται η Συνάντηση του Γερμανικού Συλλόγου Αρχαιολόγων, όπου - παράλληλα με τις τυπικές διαδικασίες που αφορούν τα οργανωτικά θέματα του συλλόγου, π.χ. παρουσίαση ισολογισμού των οικονομικών, δράσεις κατά το περασμένο έτος κοκ. - απασχολεί το σώμα των συνέδρων ένα κεντρικό θέμα, το οποίο σχετίζεται με την επιστήμη της Αρχαιολογίας και την άσκησή της.
Αυτόν τον μήνα λοιπόν, από 19 έως 21 Ιουνίου, διεξάγεται στη Βόννη η φετινή Συνάντηση με κεντρικό θέμα «Τωρινή κατάσταση και ευκαιρίες των νέων επιστημόνων στην Αρχαιολογία».
Σύμφωνα με την προκήρυξη και το πρόγραμμα, θα γίνουν ομιλίες και συζήτηση για την τωρινή κατάσταση απασχόλησης των νέων επιστημόνων (φοιτητές, υποψήφιοι διδάκτορες, ερευνητές, διδακτικό προσωπικό) και για τις μελλοντικές ευκαιρίες εργασίας τους σε πανεπιστήμια, ερευνητικά ινστιτούτα, μουσεία και τοπικές υπηρεσίες αρχαιοτήτων, καθώς και για τους τρόπους χρηματοδότησης της έρευνάς τους.

Γυρίζω τώρα στη χώρα μας και αναρωτιέμαι αν έγινε ποτέ κάτι τέτοιο στην Ελλάδα. Αν ο υποψήφιος ή ήδη φοιτητής Αρχαιολογίας γνωρίζει ποιες είναι οι δυνατότητες απασχόλησης και εργασίας στην επιστήμη που θέλει να αφοσιωθεί. Αν οι αρμόδιοι οργανισμοί (Πανεπιστήμιο, Αρχαιολογική Υπηρεσία) έχουν ασχοληθεί με το θέμα των μελλοντικών ή νέων επιστημόνων και την ενημέρωσή τους ή έχουν συζητήσει πάνω σε αυτά τα θέματα.
Το 1986 ο καθηγητής Γιώργος Χουρμουζιάδης έγραφε:
«Και τώρα ένα τελικό σχόλιο για την Ελληνική Αρχαιολογία ως επάγγελμα: Dark Age! Οι πτυχιούχοι των αρχαιολογικών μας τμημάτων έχουνε δύο μονάχα κατευθύνσεις. Η μία τους οδηγεί στο σχολείο, όπου πρέπει να διδάξουν λατινικά, αρχαία ελληνικά, ψυχολογία και στα μικρά γυμνάσια ίσως «αριθμητική». Η δεύτερη κατεύθυνση τους οδηγεί στην ανεργία.»٭

Είκοσι τρία χρόνια μετά έχει αλλάξει κάτι; Κι αν όχι, τί έχουμε κάνει γι’ αυτό;

---------------------------
٭ Γ. Χ. Χουρμουζιάδης, Η Ελληνική Αρχαιολογία ανάμεσα στο μονόδρομο του παρελθόντος και στο λαβύρινθο του μέλλοντος. Μια σύντομη αλλά απαισιόδοξη κριτική, στο: Μνήμη Δ. Λαζαρίδη. Πόλις και χώρα στην αρχαία Μακεδονία και Θράκη, Πρακτικά Αρχαιολογικού Συνεδρίου, Καβάλα 9-11 Μαΐου 1986 (Θεσσαλονίκη 1990) 719-725